sobota, 28 września 2013

Jak napisać powieść?

Przeczytałam kiedyś pewną powieść. Nie ma się co rozpisywać nad fabułą, bo nic się nie działo - ot,  mężczyzna siedział w norze. Uprzedzając pytanie - tak, poza tym, że z niej w zasadzie nie wypełzał, to nic się nie działo. Całą historię ujęłam w jednym zdaniu. Można powiedzieć, że jestem zdolna. Ja jednak powiem, że "zdolna" była autorka, bo rozpisała się o tym na kilkaset stron. Nie ukrywam, że mam po tej powieści traumę do dziś. Kieruję się od zawsze jedną zasadą - najpierw przeczytaj, później krytykuj. Ponieważ przetrwałam, to daję sobie prawo napisać - większego gniota niż ww. powieść nie czytałam.

Jak zatem napisać powieść? Poniżej garść wskazówek:

1. Dlaczego i dla kogo chcę pisać?
Nim chwycisz za pióro warto odpowiedzieć sobie na powyższe pytania. Odpowiedź powinna choć częściowo cię ukierunkować. Może chciałbyś się sprawdzić? Opowiedzieć ciekawą historię? Może marzysz o niezależności finansowej? Może masz talent do snucia opowieści dla dzieci i to właśnie do nich skierowałbyś swoją powieść? A może ...

2. Zarys fabuły
Mówi się, że najciekawsze historie pisze życie. Można więc własne przeżycia opisać lub nawet ubarwić i rozwinąć. Niewyczerpane źródło inspiracji stanowią rozmowy z ludźmi i własne obserwacje. Niezależnie od zalążka natchnienia warto stworzyć plan fabuły, który usystematyzuje dalszą pracę. Wymyśl problemy, z którymi będą się zmagać bohaterowie i pomysły na ich rozwiązanie. Szablon w miarę postępu będzie się rozbudowywać, również poprzez dodawanie pobocznych wątków.

3. Zaufany recenzent
Można pisać do szuflady, ale zakładam, że nawet nieśmiały pisarz w skrytości duszy pragnie, aby ludzie czytali jego dzieło. Nie ma zatem powodu, aby unikać lub odsuwać moment konfrontacji z pierwszym czytelnikiem. Warto zatem wybrać zaufaną, acz asertywną osobę, która da informację zwrotną na temat przeczytanego tekstu. Konstruktywna krytyka może przyszłej książce i osobie autora pomóc. Oczywiście ostateczna decyzja, co wziąć pod uwagę, i tak pozostanie po stronie pisarza. 

4. Pomysły
Pomysły lub gotowe zdania warto zapisywać, aby nie umknęły. Może sprawdzić się system karteczek przypinanych do tablicy korkowej lub notes, który w razie potrzeby zawsze mamy przy sobie.

5. Bohaterowie
Stwórz im biografię, spisz ważne wydarzenia z życia, które ich ukształtowały. Nadaj imiona, wymyśl wiek, zawód. 

6. Tytuł
Chwytliwy tytuł, to połowa sukcesu. Im prostszy, tym lepszy. Wybór tytułu, to chyba jedna z trudniejszych decyzji. Może przewrotny? Może częściowo zdradzający treść?

7. Wartość literacka
Powieść powinna coś ze sobą nieść. Może kształtować postawy moralne, rozwijać wyobraźnię, poszerzać horyzonty, mieć wartość estetyczną, wzbogacać język. Jak również wspomagać otwieranie się na problematykę, z którą czytelnik nie ma styczności na co dzień (np.: nietolerancja, inność, patologie). Ważną wartością jest dydaktyzm, który umożliwia na przykład poznanie innych kultur. 

8. Wartość rozrywkowa
Niezależnie, czy książka będzie kryminałem, horrorem, czy powieścią obyczajową - musi dostarczać rozrywki. Niezależnie, czy opowieść będzie dotykać tematów lekkich i błahych, czy poważnych i tabu - musi ciekawić. 


Powszechnie wiadomo, że dobrymi radami jest piekło wybrukowane, mimo to mam nadzieję, że choć trochę pomogą. Zatem jeśli nosisz w głowie pomysł na własną książkę, może czas coś z tym zrobić.

4 komentarze:

  1. Pisać powieści nie będę więc za wskazówki dziękuję :) ale zastanawiam się, co można pisać na kilkuset stronach o człowieku, który nosa z nory nie wychyla :)

    OdpowiedzUsuń
  2. ja podziwiam wszystkich ludzi, którzy są w stanie zbudować tekst dłuższy niż 50 stron i nie zanudzić przy tym czytelnika. do dziś mam traumę po swoich pracach dyplomowych i pisanie długich tekstów to naprawdę nie na moje siły ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo cenne wskazówki :) pisać powieści nie będę, ale i tak przeczytałam je z przyjemnością :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ta powieść o człowieku w norze jest chyba jak "Stary człowiek i morze", tylko krótsze i pewnie ciekawsze :)

    Od siebie dodam że ludzie chcący zostać pisarzami dzielą się na dwa typy: mistrzów słowa i mistrzów fabuły. Ci pierwsi powinni pamiętać, że samymi opisami powieść stać nie będzie, a ci drudzy, że powieść niekoniecznie powinna przybierać formę reportażu. No i trzeba pisać! To chyba największy problem, słomiany zapał.

    Ekspert ze mnie żaden, ale tak rozmyślając na ten temat... :)

    OdpowiedzUsuń